Ψύλλος... είναι ο τίτλος μιας χειρόγραφης εφημεριδούλας που συντάσσει και εκδίδει ένας δωδεκάχρονος μαθητής, σ’ ένα απομονωμένο χωριό της ορεινής Ολυμπίας, ο Ηλίας Συλαϊδης.
...είναι ο ίδιος ο μικρός Ηλίας, γιατί είναι ταυτισμένος με την εφημερίδα του. Κανείς πια δεν τον φωνάζει με τ’ όνομά του, αλλά τον αποκαλούν «Ψύλλο».
... «είναι ένα όνειρο, τα ταξίδια που θέλω να κάνω, το σπάσιμο των συνόρων του μικρού χωριού μου, είναι τα φτερά που με βοηθούν να πετάξω μακριά» γράφει σε κάποιο φύλλο της εφημερίδας του.
...είναι επίσης μια απόπειρα για ονειροπόληση, αισιοδοξία κι ελπίδα – το τσίμπημα στην κοιμισμένη ευαισθησία μας.
...είναι πάνω απ’ όλα η ομορφιά των αθώων παιδικών ματιών.